W układzie kostno-stawowym człowieka znajduje się staw skokowy o dość skomplikowanej budowie. Łączy on ze sobą kości stopy i podudzia za pomocą więzadeł. Konstrukcja tego stawu sprzyja bardzo częstym kontuzjom. Łatwo bowiem skręcić nogę w kostce nawet na prostej drodze, bo wystarczy tylko źle postawić stopę na podłożu. Właśnie skręcenie jest najczęstszą kontuzją stawu skokowego, którą fachowcy oceniają w trzech stopniach. Pierwszy stopień to naciągnięcie więzadeł i pojawiający się obrzęk i krwiak. Naderwanie więzadeł określa się jako drugi stopień, a trzeci to już zerwanie, któremu towarzyszy bardzo dotkliwy ból i obrzęk.

Na te kontuzje stosuje się początkowo zimne okłady, trzeci stopień wymaga już założenie gipsu. Kontuzją stawu skokowego jest również jego zwichnięcie, podczas którego dochodzi do przemieszczenia się kości względem siebie, zerwania więzadeł i rozerwania torebki stawowej. Ten poważny uraz wymaga szybkiej interwencji lekarskiej, bo konieczne jest prawidłowe nastawienie przesuniętych kości. Zaniedbanie tych czynności może doprowadzić do komplikacji, osłabienia całego stawu i trudności w późniejszym chodzeniu. Najpoważniej wygląda złamanie w obrębie stawu skokowego. Wtedy mogą się złamać obie kostki, kość goleniowa lub piszczelowa. Zdarzają się też złamania bardzo skomplikowane, ale wszystkie przypadki zawsze trafiają do lekarza chirurga.

Pierwsza jego czynność to nastawienie uszkodzonych kości, założenie gipsu, metalowej płytki, śrub a nawet czasem wykonanie otwartej operacji.